Ο δικος μου...παραδεισος...Ανω Λεχωνια...Πηλιο
'Ηταν μία απίστευτη ημέρα...μπορεί να ξεθεώθηκα στο περπάτημα, αλλά άξιζε τον κόπο...είναι από τις ελάχιστες φορές, που είδα τον...παράδεισό μου...τόσο λευκό! Σκέφτομαι αν τελικά τα σχέδιά μου για... μονιμότητα σε αυτό τον...παράδεισο, θα γίνουν πραγματικότητα και θα περάσω και άλλες τέτοιες όμορφες ημέρες... Το βιντεάκι, αφιερωμένο πρώτα από όλα, στους ανθρώπους που κατοικούν εδώ στα Άνω Λεχώνια και που κάνουν το μέρος τόσο διαφορετικό...και φυσικά στα φιλαράκια μου...εδώ...εκεί...παντού... Να είστε όλοι καλά...
Φλου
Φλου
Οταν ζεις τις απλες...λεπτομερειες
Η πρωινή βόλτα στο χωριό και το ποτάμι, ήταν εκπληκτική...μου έδωσε ακόμα μία φορά την ευκαιρία να διαπιστώσω ότι τα καλύτερα στη ζωή μας, είναι στα απλά. τα καθημερινά, αρκεί να τους δώσουμε την αξία που τους πρέπει...Οι μικρές, καθημερινές λεπτομέρειες, έχουν τη μεγαλύτερη γλύκα της ζωής... Και μόνο ο ήχος στο ποτάμι , σήμερα το πρωί, με άφησε άφωνο ...το χιόνι πάγωσε τις κακές σκέψεις...το μυαλό ταξίδεψε στο άσπρο και το πράσινο... Απολαύστε το βίντεο και μην ξεχνάτε να δίνεται σημασία στην...απλή λεπτομέρεια....
Φλου
Φλου
Η περιπετεια ξεκινησε...
Η πρώτη απόπειρα να κινηθώ με το αυτοκίνητο...δεν ήταν και απόλυτα επιτυχημένη...αφού ο δρόμος έκλεισε πολύ γρήγορα και το χιόνι παγώνει αμέσως...η δεύτερη προσπάθεια θα γίνει όμως, με περισσότερα εφόδια...αλυσίδες κλπ κλπ.....